Алергиите на храна се во пораст и го отежнуваат животот за оние коишто страдаат од овие сериозни симптоми.
Зошто нашите баби и дедовци немале алергии на храна, зошто тоа не била честа појава како што е во денешно време?
На секои три минути во просек настапува алергиска реакција за нешто што се изело или испило, а личноста мора да се упати кон соодветна лекарска помош.
Алергиите на храна кај децата се во постојан пораст.
Преработената храна придонесува за развојот на алергиите, на повеќе различни нивоа. Повеќето обработени продукти содржат бои, ароми засилувачи на вкусот, конзерванси и адитиви кои имаат пресудно значење.
Додатоците во прав кои се користат за да ја зголемат нутритивната вредност на производите, речиси без исклучок се главните предизвикувачи на алергиските реакции. Во зависност од комбинацијата на додатоци, се развива и типска реакција (на млеко, глутен и слично).
Од 1994 година, млечната индустрија почнала да користи генетски модифициран хормон на раст rBGH (говедски хормон на раст) со цел да се зголеми количината на млеко што ја дава едно грло. Тоа резултирало со помала отпорност на стоката кон некои болести. За да го спречат губењето на сточниот фонд, тие почнале да користат поголема количина антибиотици… и од тука првиот продукт со алергено дејство е млекото.
Нашите баби и дедовци повеќето време го поминувале надвор, на отворено. Конзумирале шумски јагоди, капини, непрскани јаболка. Кога ќе добиеле треска, се лекувале со народни лекови, се мачкале со ракија, јаделе само супи и чорби, пиеле чаеви, јаделе непреработена храна без конзерванси.. Нивната храна била нивниот лек.